تاخيرو چند تا از اولين هاي شما

سلام به گل پسر قند عسل مامان .

مامان فداي شكل ماهت بشه عسلكم .قربونت برم ماماني تنبل همش دلش ميخواد بياد برات بنويسه اما هر بار يه مسئله اي پيش مياد كه نميشه .ببخش اين ماماني تنبل رو عزيزدلم.

ببخشيد عزيزم مامان در اواخر بارداري به خاطر فشار خون بالا اصلا حال مساعدي نداشتم و تا به دنيا اومدن شما سه بار بيمارستان بستري شدم يكبارم هم بعد از بدنيا اومدن شما بله شما گل پسر مثل اينكه خيلي عجله داشتي و روز 14 شهريور به جاي 5 مهر ساعت 12 و چهار دقيقه ظهر (فشار خون بالاي 18  )من باعث شد تا خانم دكتر كريمي با پايان هفته 37 ختم بارداري داددن و شما به روش سزارين دنيا اومدي وزنت 2525 گرم بود و قدت 47 سانتيمتر  خيلي فسقلي بودي  روز شانزدهم شهريور مرخص شديم و رفتيم خونه اما متاسفانه روز 17 شهريور به خاطر بالا بودن فشار خونم كه روي 17 بود دوباره برگشتيم بيمارستان و اين بار  مسئله كمي سخت تر از دفعات قبل بود من فشار خونم بالا بود و شما هم زرديت بالا بود و من خودم داشتم عذاب بيمارستان رو ميكشيدم دوست نداشتم شما هم بستري بشي و زجرم دو طرفه بشه به همين خاطر شما رو بستري نكرديم اما توي بيمارستان پيش خودم بودي و خوشبختانه با دارو زرديت كنترل شد و نياز به بستري شدن شما نشد

خوب گل پسر مامان اولين بارهايي كه تونستي به تنهايي و خودت بنشيني توي شش ماهگيت بود .يعني پنج ماهت كه تموم شد يواش يواش شما خودت ديگه نشستن رو ياد گرفتي .و تا پايان هفت ماهگي كاملا مسلط شدي كه خودت به تنهايي بنشيني.

و اما اولين مرواريد سفيدت رو دقيق روزي كه هشت ماهت تموم شد يعني 14 خرداد به مامان و بابا نشونش دادي البته يك هفته اي بود كه لثه ات تورم داشت و دندونت داشت ازش ميومد بيرون اما روزي كه در سفيد نمايان شد 14 خرداد 95 بود .

اما اولين چهار دست و پا رفتن شما كه زودم شروع نشد بعد از نه ماهگي بود يكي دو هفته اي رو دنده عقب رفتي و بعد از دو هفته شروع كردي به جلو جلو رفتن و در ده ماهگي كاملا مسلط شدي و دائم داري همه خونه رو ميگردي يا توي اتاقي يا توي آشپزخونه مخصوصا زماني كه من دارم آشپزي ميكنم  مياي توي آشپزخونه و شروع ميكني به ريخت و پاش و بايد يكي بياد ببردت بيرون و شما ناراضي شروع ميكني به داد و بيداد و غرو زدن. 

و اما مهارت بعدي كه داري كسب ميكني اينكه يك چيزي رو بگيري و بلند شي روي پاهات ،هنوز ميترسي خودت به تنهايي بايستي و همش سعي ميكني كه دستت رو به يك جايي بگيري و به تنهايي تعادلت رو بيشتر از يكي دو ثانيه نميتوني حفظ كني اما سعي و تلاشت خيلي خوبه فكر ميكنم تا دو هفته ديگه ايستادنتم درست بشه و بمونه اولين قدمهايي كه ميخواي به ياري خداي مهربون برداري .

خوب عزيز دلم اين يك خلاصه اي بود از چند تا از اولين هاي شما .اميدوارم هميشه در پناه حق باشي تا بعد در پناه يزدان پاك .

1395/4/28